Odszkodowania za błędy medyczne w 4 prostych krokach
Niewspółmierność porodowa – przyczyny i skutki…
Niewspółmierność porodowa jest wskazaniem do cesarskiego cięcia!
- Cesarskie cięcie wskazania – wyróżniamy wskazania nagłe, położnicze planowe i wskazania pozapołożnicze.
- Przed porodem powinno zostać przeprowadzone szczegółowe badanie ultrasonograficzne, aby ocenić wielkość płodu. Ponadto, podczas badania położniczego należy dokonać pomiaru miednicy ciężarnej. W czasie tych badań ginekolog-położnik ocenia, czy są wskazania do cesarki.
- Bardzo dokładna diagnostyka przed porodem pozwala na zdiagnozowanie niewspółmierności porodowej i zakwalifikowanie rodzącej do porodu przez cięcie cesarskie. Wskazania do cesarskiego cięcia ocenia ginekolog-położnik lub lekarz innej specjalizacji w przypadku wskazań pozapołożniczych.
- Wskazania do cesarskiego cięcia – wskazania do cięcia cesarskiego to m.in.: zagrażająca zamartwica płodu, brak postępu porodu, nieprawidłowe wstawianie się główki płodu, podejrzenie przedwczesnego oddzielenia się łożyska lub pęknięcia macicy, ciężki stan przedrzucawkowy, podejrzenie infekcji wewnątrzmacicznej.
Poród naturalny w przypadku niewspółmierności matczyno-płodowej może stanowić zagrożenie zarówno dla matki, jak i dziecka.
- Powikłania po cesarskim cięciu – cięcie cesarskie wiąże się z powikłaniami, ale jednak cesarskie cięcie to ogromny postęp w medycynie, któremu zawdzięczamy spadek powikłań i zgonów okołoporodowych matek oraz dzieci.
- Cesarskie cięcie powikłania np. uszkodzenie innych narządów wewnętrznych (pęcherz moczowy, jelita), zakażenia, zrosty w jamie brzusznej.
Przyczyną niewspółmierności porodowej może być mała miednica, duże rozmiary płodu lub współwystępowanie obu tych czynników.
Dysproporcja matczyno-płodowa ma miejsce, gdy miednica rodzącej jest zbyt wąska w stosunku do główki noworodka, co uniemożliwia jej przejście przez kanał rodny kobiety. Najczęściej dochodzi do tego, gdy występują problemy z miednicą u matki, a szacunkowa waga i rozmiar noworodka jest duża lub w sytuacji niewłaściwego ułożenia dziecka w łonie matki.
Niewspółmierność porodowa jest nazywana niewspółmiernością miednicowo-główkową, jak również niewspółmiernością matczyno-płodową.
Powodem niewspółmierności porodowej mogą być zniekształcenia miednicy, wyjątkowo duże rozmiary niemowlaka, czyli makrosomia płodu, ułożenie dziecka, a czasami wszystkie czynniki jednocześnie.
Zniekształcenia miednicy występują zwykle na skutek pewnych dolegliwości, np. krzywicy, złamania miednicy, nieprawidłowego kształtu będącego efektem wypadku, nowotworu kości, dyslokacji biodra, czy deformacji kości krzyżowej lub guzicznej.
Duże rozmiary płodu mogą być determinowane genetyką, późnym terminem porodu, cukrzycą matki, bądź jej kolejną ciążą. Często bywa tak, że każde kolejno urodzone dziecko jest większe od poprzedniego.
Ryzyko niewspółmierności wzrasta w momencie pojawienia się pewnych nieprawidłowości. Należą do nich bliźnięta syjamskie, obrzęk płodu, wodobrzusze, przepuklina oponowo rdzeniowa, wrodzona sztywność szyjki macicy, mięśniaki macicy blokujące drogi rodne.
Niewspółmierność miednicowo-główkowa może doprowadzić do przedwczesnego pęknięcia pęcherza płodowego i wypadnięcia pępowiny.
Możliwymi skutkami porodu siłami natury w przypadku niewspółmierności porodowej są m.in.: śmierć, krwotok, poważne uszkodzenia neurologiczne u noworodka, niedotlenienie płodu, zamartwica urodzeniowa, liczne złamania.
Płód może być duży ze względu na ciążę po terminie, cukrzycę lub predyspozycje dziedziczne.
Problemami po stronie matki mogą okazać się: wąska miednica, nieprawidłowy kształt miednicy, wrodzone deformacje. Zdarza się również, że problem dotyczy dróg rodnych kobiety. U kobiet, które mają małą miednicę poród może się przedłużać. Może dojść do osłabienia akcji skurczowej i zahamowania postępu porodu.